დედავ, შენ ჩემო ტკბილო დედილო,
ჩემო გამზრდელო, წმინდა მშობელო,–
ვიცი შენ ჩემთვის ღამეები გითენებია,
ვიცი შენ შვილის სიყვარული თან დაგყოლია.
შენს ამაგს და შენს მზრუნველობას მე ვერასოდეს,
ვერ გადაგიხდი, ვერ ვიქმ, ვერ გავიმეორებ,
შენი სითბო და ნუგეში მუდამ თანა მდევს,
შენ განუყრელო სიხარულო, უნეტარესო,
ჩემო ძვირფასო, სათნოვ, კეთილო,–
დედავ,– მშობელო...
12 ივნისი. 1991 წ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου